Metody pracy
Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborn – głównym zadaniem tej metody jest rozwijanie przez ruch sprawności ruchowej, świadomości własnego ciała, przestrzeni i działania w niej a także dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi bliskiego kontaktu. Stosowanie metody ruchu rozwijającego przynosi korzyści dla dzieci, gdyż wspomaga rozwój, wyrównuje opóźnienia w sferze emocjonalnej i społecznej, uczy współdziałania z partnerem, pozwala wykorzystać nagromadzoną energię, uczy koncentrowania się na wykonywanym zadaniu, a przede wszystkim wyzwala wśród uczestników wiele radości, śmiechu.
Metoda dobrego startu Marty Bogdanowicz jest propozycją, mającą na celu jednocze-sne usprawnianie czynności analizatorów: słuchowego, wzrokowego, kinestetyczno-ru-chowego, a także kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. In-tegracja powyższych funkcji wpływa na naukę czytania, pisania i liczenia. W metodzie tej wykorzystuje się trzy podstawowe elementy: słuchowy (np. piosenka), wzrokowy (wzory graficzne, litery) i motoryczny.
Pedagogika zabawy – w metodzie tej bardzo istotne jest to, iż z repertuaru tradycyj-nych zabaw wybiera się tylko te, które nie stwarzają napięcia powodowanego nadmierną rywalizacją i nie ośmieszają jej uczestników. Metoda ta posługuje się różnymi środkami, takimi jak: słowo pisane i mówione, gest, ruch, taniec, malowanie, dotyk, dźwięk, od-grywanie ról, pantomima. Sytuacje stwarzane w trakcie zabawy uczą dzieci wypowiadania swoich uczuć na forum publicznym i poszanowania uczuć innych. Pomagają także dostrzec wartość i różnorodność członków grupy wynikającą z ich dotychczasowych do-świadczeń, zdolności, umiejętności, wrażliwości, wyobraźni czy wiedzy. Pedagogika zabawy pozwala na zmniejszanie lęku, obaw, dystansu między wszystkimi członkami grupy.
Język żyrafy jest to metoda porozumienia bez przemocy opracowana przez doktora Marshalla B. Rosenberga. Jest to mowa ludzi troszczących się o siebie i pragnących żyć w harmonii. Dzięki tej metodzie pielęgnujemy poczucie własnej wartości, uczymy się szacunku do siebie i innych, uczymy się uzewnętrzniać swoje potrzeby i oczekiwania, a także akceptować odpowiedzi, których nie zawsze mamy ochotę wysłuchać. Kiedy jesteśmy świadomi swoich potrzeb, uczuć łatwiej jest się nam komunikować i zaspokajać swoje potrzeby. Zachęcamy dzieci do samodzielnego rozwiązywania konfliktów, wy-chowawca nie jest nigdy sędzią tylko mediatorem.
|
|