Dzwonią kilofy w ciemnych chodnikach, to kruszy węgiel praca górnika!  Barbórka w Bratkach i Stokrotkach.

 

Gru­dzień to czas szcze­gól­ny, każ­dy dzień przy­bli­ża nas do Świąt Bo­że­go Na­ro­dze­nia. Gru­dnio­we dni stwa­rza­ją wie­le oka­zji do świę­to­wa­nia. Jed­ną z ta­kich oka­zji wy­ko­rzy­sta­ły Brat­ki i Sto­krot­ki, w szcze­gól­ny spo­sób ob­cho­dząc dzień 4 grud­nia – Bar­bór­kę. Przy tej oka­zji Brat­ki do­wie­dzia­ły się czy­ją pa­tron­ką jest św. Bar­ba­ra i na czym po­le­ga za­wód gór­ni­ka. Pierw­szym przy­pusz­cze­niem dzie­ci by­ło po­łą­cze­nie gór­ni­ka z wspi­nacz­ką gór­ską. Brat­ki za­po­zna­ły się z ubra­niem ro­bo­czym i od­święt­nym gór­ni­ka. Spo­do­ba­ły im się śmiesz­nie brzmią­ce na­zwy: cza­ko – czap­ka, ku­bla – gór­ni­cze go­dło ze skrzy­żo­wa­nym per­li­kiem i że­laz­kiem, kne­fle – gu­zi­ki. Za­in­spi­ro­wa­ne od­święt­nym stro­jem gór­ni­czym Brat­ki wy­ko­na­ły czap­ki z pió­ro­pu­sza­mi. Sto­krot­ki rów­nież Po­zna­ły bar­wy gór­ni­cze – zie­lo­ny i czar­ny oraz jak wy­glą­da go­dło Ro­zma­wia­jąc do cze­go po­trzeb­ny jest wę­giel dzie­ci po­zna­ły wę­giel w cze­rech ro­dza­jach do wy­ko­rzy­sta­nia: wę­giel ka­mien­ny, wę­giel drzew­ny, wę­giel ry­sun­ko­wy oraz wę­giel ak­tyw­ny w ta­ble­tach tzw. lecz­ni­czy. Sto­krot­ki po­rów­ny­wa­ły je pod wzglę­dem wy­glą­du, cięż­ko­ści, moż­li­wo­ści ry­sun­ko­wych i za­cho­wy­wa­nia się pod wpły­wem wo­dy. Ze sku­pie­niem śle­dzi­ły jak wę­giel ka­mien­ny szyb­ko opa­da na dno a drzew­ny pły­wa na po­wierzch­ni. Zaś wę­giel ak­tyw­ny roz­pusz­cza i za­bar­wia wo­dę. Przy te­go ty­pu za­ba­wach dzie­ci sa­me za­uwa­ży­ły zja­wi­sko wy­por­no­ści wo­dy – w za­leż­no­ści jak du­ży przedmiot wło­ży­my do mi­ski z wo­dą po­ziom tej wo­dy zmie­nia się, uno­si. Na ko­niec dnia św. Bar­ba­ry Brat­ki wspól­nie ze Sto­krot­ka­mi obej­rza­ły baj­kę, któ­ra prze­nio­sła dzie­ci pod zie­mię, mię­dzy wę­glo­we ścia­ny.